نماهنگ «ایران ویژه مدارس» که تلاشی برای احیای گروه سرود نسیم رحمت است، بزرگترین اشتباه خود را در تأخیر مفرط در استفاده از ملودی «ای میهن خدایی» مرتکب شده و نشان میدهد که تفکری قدیمیپسند بر آن حاکم است. گروه سرود نسیم رحمت با استفاده دیرهنگام از ملودی «ای میهن خدایی»، تلاشی نوستالژیک برای بازگشت داشته؛ اما این تأخیر در پردازش موضوع و نمایش بیمنطق دانشآموزان در حال ساخت مدرسه، تنها نشان از یک طراحی محتوایی بیفکر و ذوقزدگی از یک ایده کهنه دارد.
«ضربان مدرسه» با اتکا به ملودی پهلوانی اصیل و شعر قوی صرافان، اثری خوشآهنگ ساخته، اما در نهایت، بهجای تمرکز بر علم و نشاط مدرسه، خود را در دام شکست و پیروزی ورزشی گرفتار کرده و یک ضربان ماندگار تولید نکرده است.
نماهنگ «روزهای مدرسه» تصویری شاد و تمیز ارائه میدهد، اما محتوا و شعرش تهی است و موسیقی آن یکنواخت و بیخطر است. اثر بیشتر شبیه یک آکادمی رویایی است تا نمایشی واقعی از مدرسه.
خواندن این نقد برای شما مخاطبین سرودکار خیلی خوبه که بتونید الگوهای مناسب کار برای خودتون رو انتخاب کنید. شعر و ملودی کار شروع شیرینی داره و فضای دلنشینی داره اما جلوتر که میریم پوچی در مفهوم شعر خودش رو به وضوح نشون میده. شعر شما رو به هیچ سمت و هدفی نمیبره و صرفا یه سری کلمات قشنگ رو کنار هم چیده
چ«مثل ماه» قدم مثبتیست در تصویرسازی گروه نجم الثاقب، اما همچنان موسیقی و روایت داستان نیازمند بازنگریهای جدی هستند. این نماهنگ به ما یادآوری میکند که حتی یک شعر خوب هم، بدون تصویر و موسیقی مناسب، نمیتواند بدرخشد.
در این یادداشت سراغ نماهنگی رفتیم که خیلیها با ذوق پخشش نشستن، چون از تولیدات مرکز مأواست و توسط گروه خوب رهپویان حرم اصفهان اجرا شده. اما بذارید از همین اول بگیم: این نماهنگ، هم فرصت رو سوزونده و هم حس رو.
پس از انتشار نماهنگ دهه هشتادیا که با حضور رضا هلالی و محمد حسین پویانفر همراه بود ، نقد های زیادی در جامعه به همراه داشت که مهدی زنگنه با ارسال یاداشتی برای حاجت ، نقد خود به این نماهنگ را نوشته است:
نماهنگ «ایران ویژه مدارس» که تلاشی برای احیای گروه سرود نسیم رحمت است، بزرگترین اشتباه خود را در تأخیر مفرط در استفاده از ملودی «ای میهن خدایی» مرتکب شده و نشان میدهد که تفکری قدیمیپسند بر آن حاکم است. گروه سرود نسیم رحمت با استفاده دیرهنگام از ملودی «ای میهن خدایی»، تلاشی نوستالژیک برای بازگشت داشته؛ اما این تأخیر در پردازش موضوع و نمایش بیمنطق دانشآموزان در حال ساخت مدرسه، تنها نشان از یک طراحی محتوایی بیفکر و ذوقزدگی از یک ایده کهنه دارد.
«ضربان مدرسه» با اتکا به ملودی پهلوانی اصیل و شعر قوی صرافان، اثری خوشآهنگ ساخته، اما در نهایت، بهجای تمرکز بر علم و نشاط مدرسه، خود را در دام شکست و پیروزی ورزشی گرفتار کرده و یک ضربان ماندگار تولید نکرده است.
نماهنگ «روزهای مدرسه» تصویری شاد و تمیز ارائه میدهد، اما محتوا و شعرش تهی است و موسیقی آن یکنواخت و بیخطر است. اثر بیشتر شبیه یک آکادمی رویایی است تا نمایشی واقعی از مدرسه.
نوآوری در سرود نه یعنی تقلید از غرب، بلکه یعنی کشف زبان تازهای برای رساندن همان اهداف تربیتی و انقلابی. نماهنگ «روز مدرسه» نمونهای است از جسارت در تغییر سبک برای نسل جدید، بیآنکه از مسیر ارزشها فاصله بگیرد.
اگه همیشه دوست داشتی یک گروه سرود توی مسجد، مدرسه یا محله خودت تشکیل بدی، یا اگه گروه داری ولی میخوای اجراهای حرفهایتر و اصولیتری داشته باشی، این دوره برای توئه!
در موسیقی، «فاصله» به اختلاف زیر و بمی (فرکانس) بین دو نت گفته میشود. این فاصله میتواند به صورت متوالی (ملودیک) یا همزمان (هارمونیک) اجرا شود. فواصل نقش اساسی در شکلگیری ملودیها، هارمونیها و انتقال احساسات دارند.
جشنواره بینالمللی حنظله تا ۱۵ مهر تمدید شد